Á laugardaginn dansaði ég. Ég er enn sárþjáð af harðsperrum. Úthaldsmankeppnir eru ekki góðar fyrir konur í engu úthaldsformi. En hvað er betra en að dansa? Ég sé ekki eftir neinu en tek til mín öskur líkamans um að koma mér í meiri hreyfingu en út í búð og út á lestarstöð. Yes yes I hear ya. Þegar ritgerðirnar eru búnar. Þegar sólin fer að skína meira. Þegar skólinn er kominn á skrið. Þegar þegar. Eftir næstu helgi. Í febrúar. Fyrir sumarið. Áður en ég get ekki labbað heim úr búðinni með poka. Áður en ég verð hundað kíló. Þegar hárið á mér nær niður á rass. Hmmm hvað get ég fundið fleira?

Rjómakökuljóðabókin kom til mín í pakka með peningafroski og minnstu ljósmynd sem hefur náð að kalla fram heimþrá hjá mér. Ég elska löng pakkajól.

Nördalegasta atvik vikunnar: Ég gleymdi að mæta í fyrsta tímann í skólanum!!! Geri aðrir betur.